وقتي هيچ چيز سر ِ جايش نيست

وقتي هيچ چيز سر ِ جايش نيست ، آدم فقط يك راه دارد : فحش دادن . قاضي مرتضوي ِ اَن نمي فهمد يا نمي خواهد بفهمد كه : مادر جنده ! بيست و پنج سال - سي سال پيش ، چه كسي به نابجاي ِ جگر گوشه ي ِ حسين ِ تو معامله ي ِ خر حواله مي داد ؟ ( البتّه ما ، فحش به كنار ، ممنونيم از ولد ِ دُبُر ِ فاطمه – خميني ِ سلام الله – كه آورديمش تا به اينجا برسيم . عالي عمل كرد ! ) از سه چهار سده يِ اوّل ِ بعد از هجوم ِ نمايندگان ِ مرگ و ويراني ، پيروان ِ رسول ِ اهريمن : محمّد ِ نبي الله ، كه در آن شبانه روز شمشير مي زديم و به كتاب هايمان سراپاي ِ دين ِ اهريمن را به كوب مي بستيم كه بگذري ، تا پيش از مشروطه خيلي كم فحش داده ايم ؛ يعني فحش دادن هايمان گروهي و يكجا نبوده و مثلاً به يك باره « عبيد » ي پيدا مي شده و زير و زبر ِ دينتان را كير باران مي كرده . در مشروطه روشناي ِ شگفتي بر ايران تابيد . آشنايي با دنياي ِ زندگار از يك سو و بازنگريستن به آنچه در اعصار ِ كهن بوده ايم ، از سوي ِ ديگر ، ما را به اين انديشه كشاند كه عامل ِ اصلي ِ بيچارگي ِ ما چيزي نيست جز اين دينِ نكبات ِ الهي . ( گيرم كه اغلب بر آن نام ِ خرافات مي نهاديم ! مگر اسلام چيزي جز خرافه است ؟! )
رضا شاه ، كه يكي از مدرن ترين انسان هاي ِ روزگار ِ خويش بود ، اسلام زدايي را از انديشه به كردار درآورد . امّا متأسّفانه توده ي ِ مردم – كه در بي سوادي ِ هولناك ِ سده هاي ِ پي در پي ، بخش ِ اصلي ِ مغز ِ خود را از دست داده بود – نتوانست با جنبش ِ نوين ِ ايران به پيشاهنگي ِ وي ، همراه گردد . آخوند توانست با حربه ي ِ شوم ِ هميشگي اش : مظلوم نمايي ، رخنه ي ِ خود را در انگاره ي ِ ما فراخ تر و عميق تر سازد . ( اين موضوع ِ بسيار مهم را نيز نبايد از ياد برد كه بعد از جنگ ِ اوّل ِ جهاني ، اروپا كه در تمامي ِ سده ي ِ نوزدهم در حجمي وسيع به نقد ِ اسلام مي پرداخت ، اينك نيازش دگرگون شده بود : عثماني – كه قرن ها باعث ِ شكنجه ي ِ اروپا بود از هم پاشيده بود ؛ و با نابودي ِ آن ، مردمان ِ آن بخش از خاور ميانه كه از سلطه ي ِامپراطوري ِ رسمي ِاسلام بيرون رفته بودند مي بايست در خواب ِ قرون بمانند . اسلام كه به عنوان ِ محرّك امپراطوري عمل مي كرد اكنون مي توانست لالايي ِ بسيار خوبي باشد . پس اروپا به شيوه هاي ِ بسيار پوشيده و زيركانه به رشد ِ اسلام ياري مي رساند ؛ و چنين بود كه تلاش هاي ِ رضا شاه در ايران ، و آتاتورك در بازمانده ي ِ عثماني به فراموشي سپرده شد . )
شنيده ام كه كسروي يا تقي زاده ، يكي ازين دو ، گفته اند : ايران يك بار به طور ِ كامل و باصطلاح تا دسته به آخوند بدهكار است ! و اين كاملاً درست بود. در بهمن ِ پنجاه و هفت ، بدهي ِ خود را به تمام و كمال پرداختيم و بيست ميليون آدم داد زديم : روح ِ مني خميني . شاه ، محمّد رضا شاه ، را كه نمونه ي ِ بارز ِ انسان ِ ايراني بود فديه داديم تا يك بار و براي ِ هميشه تكليف ِ خود را با دين ِ اهريمن يكسره سازيم : بيا محمّد ِ نبي الله ، بيا علي بي طالب ، بيا حسين بن علي ! بيا بر سرير ِ پادشاهي ِ ايران بنشين كه هزار و چارصد سال است بيخ ِ گوشمان وز وز ِ فلاح مي كني ؛ بيا خستر ِ آسماني، بيا و ما را رستگار كن !
و اينك حشره ي ِ بي مقداري چون آخوند مرتضوي نمي فهمد كه اين بار را ديگر اسلام گوزيده است !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

http://firstyazid.blogspot.com/#chiz