Sunday, April 10, 2011

باز هم ملحدانه

شمر جان ! رفتم حرف هاي ِ حسين ِ درخشان را خواندم . نبايد بچّه ي ِ بي راهي باشد . فقط دو كودني ِ بزرگ دارد : يكي اين كه هنوز آخوند و اسلام را دو چيز ِ مختلف مي پندارد ! دوّم اين كه تصوّر مي كند كه در برابر ِ اين دو چيز ِ يگانه ، مي توان شِف شِف كرد !
هي درخشان ! گمان مي كنم اگر نامت را به « خولي ِ درخشان » تغيير بدهي ، از شرّ ِ اين دو پارگي ِ مضحك رها مي شوي . حيف ات نمي آيد ؟ در اين جمع – كه من تازه به آن پيوسته ام – يك خولي ِ پرزور كم داريم . تو كه در هر صورت اعدامي هستي . بيا ديگه بچّه كوني . تا كي بايد منتر ِ اين دين ِ كثافت باشيم ؟؟؟
*
كون ِ تمام ِ مسلمين ، بر سر ِكير ِ شمر شد
مادرك ِ الاهتان منتر ِ كير ِ شمر شد
*
شمر جان ! كون ِ مسلمين بادا
روز و شب ، صاف ، بر سر ِ كيرت
اهل ِ تقوي ، به قاف ِ آن بند اند
باد آن قاف بر سر ِ كيرت
*
و ابو طاهر ِ سعيد ، چون به لحسا آمد ، هر كجا كه مُصحف ها بود از قرآن و تورات و زبور و انجيل ، همه در صحرا افگند ، و گفتي : « در دنيا مردمان را سه كس تباه كردند : شباني و طبيبي و شترباني . و غيظ ِ من از شتربان بيشتر است ، كه از ديگران مشعبدتر و سبك ْ دست تر و محتال تر بود . » و خواهر و مادر و دختر را مباح كرد ، و حجرالاسود را دونيم كرد و بر دو كرانه ي ِ چاه ِ آبخانه نهاد . چون بر سر ِ چاه نشستي ، يك پاي بر اين نيمه سنگ نهادي و يك پاي بر آن نيمه . و فرمود تا بر پيغامبران آشكارا لعنت كنند .
( خواجه نظام الملك ؛ سياست نامه . چ جعفر شعار ، ص 276 )

http://firstyazid.blogspot.com/#baz

No comments:

Post a Comment